புர்காவுக்காக வைத்தியப் பணியை துறந்த முஸ்லிம் பெண், தன் முடிவை மறுபரிசீலனை செய்வாரா..?

புர்காவை அகற்றாமல் வைத்தியப் பணியை ராஜினாமா செய்த ஒரு முஸ்லிம் பெண் வைத்தியர் பற்றிய தகவல் ஊடகங்களில் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது.

இப்பெண்மணியின் நம்பிக்கை உறுதியையிட்டுப் பலர் மெய் சிலிர்த்த பதிவுகளை இட்டிருந்ததையும் இது குறித்து அவர் மீள்பரிசீலனை செய்ய வேண்டுமென்ற கருத்துக்களையும் கூடக் காணக் கிடைத்தது.

முதலில் நாட்டில் முகம் மூடுவது சட்டத்தில் தடை செய்யப்பட்டுள்ளது என்பதை இவ்வளவு கற்றும் அவர் புரிந்து கொள்ளாதிருப்பதற்காக அல்லது புரிந்தும் தனது எதிர்ப்பைக் காட்டுவதற்காகக் கவலை கொள்கிறேன்.

சகோதரி பாடசாலை முதற்கொண்டு பல்கலைக் கழக மருத்துவக் கல்வியை முடிக்கும் வரையும் ஏன் முடித்து முதற் கடமைப் பொறுப்பை ஏற்கும் வரையும் கூட முகத்தை மூடாதவராக இருந்திருக்கலாம்.

முகம் என்பது ஒருவரை மற்றவர் காண்பதற்கான உணர்வுகளைப் பகிர்வதற்கான ஓர் அடையாளமாகும். புன்னகையையும் பரஸ்பர அன்பையும் வெளிப்படுத்தப் பயன்படும் அங்கமாகும்.

இந்தச் சகோதரி ஒரு மருத்துவர் என்ற அடிப்படையில் முஸ்லிம் சமூகத்துக்கு மட்டுமானவர் அல்லர். மனித குலத்துக்கான பொது நபர். அவர் கைகளில் இறைவனால் வழங்கப்பட்டிருப்பது ஆயிரமாயிரம் நோயாளிகளின் வருத்தம் மட்டுமல்ல அமானிதம் எனும் பொறுப்புமாகும் என்பதை அவர் உணர வேண்டும். ஒரு வைத்தியரின் புன்னகையை எதிர் கொள்ளும் ஒரு நோயாளியின் நோயில் ஒரு பகுதி இயல்பாகவே தீர்ந்து விடுகிறது.

முகம் மூடித் தொழில் செய்யாமல் உங்களது நம்பிக்கையின் உறுதியால் நீங்கள் சுவர்க்கம் செல்லலாம் என்று நினைத்திருக்கக் கூடும். 

ஆனால் உங்களுக்கு இறைவனால் வழங்கப்பட்டுள்ள வரத்தை, திறமையை, பொறுப்பைப் பற்றியும் நீங்கள் இறைவனிடம் பதில் சொல்லியாக வேண்டும் என்பதை உங்களுக்கு ஞாபகப்படுத்த விரும்புகிறேன.

தயவு செய்து உங்களது முடிவை மறுபரிசீலனைக்கு உட்படுத்துமாறு ஓர் உடன் பிறப்பாக உங்களைக் கோருகிறேன்!

அஸ்ரப் சிஹாப்தீன்